Strobist fotografie

Strobist fotografie is een alternatief voor de studiofotografie voor beginnende fotografen of wanneer de omstandigheden de studiofotografie niet toelaten. Ook al is de kwaliteit van strobist fotografie niet te vergelijken met professionele studiofotografie, kan je met voldoende oefenen toch goede resultaten bereiken. Strobist fotografie is een prima manier om de eerste stappen richting de professionele studiofotografie te zetten.

Strobist fotografie heeft als voordeel dat alle spullen makkelijk en snel mee te nemen zijn. De standaard uitrusting van een strobist fotograaf bestaat uit een fotocamera, een paar lenzen naar keuze, 1 à 2 cameraflitsers en allerlei opzetstukken bedoeld voor het bundelen of het verstrooien van het licht, zoals mini softboxen, snoots of reflectoren. Losse strobist flitsers, vergeleken met de ingebouwde flitsers, hebben het voordeel dat ze veel beter bereik hebben. Zij zijn vrijwel met alle lenzen inzetbaar, terwijl de ingebouwde flitsers niet boven bepaalde lenzen uitkomen, waardoor ze niet het hele onderwerp kunnen belichten. Ook kan de strobist fotograaf gebruik maken van een pop-up reflectiescherm, dat heel licht is en ingeklapt weinig ruimte opeist. Zelfs voor een uitgebreide strobist fotosessie passen alle benodigdheden in een gemiddelde tas.

Overigens, wat de camera betreft, kan de fotograaf ook verder kijken dan de SLR en DSLR camera’s. Het is dan wel zo dat de strobist flitsers, de losse cameraflitsers, wel voor deze doeleinden geschikt moeten zijn door bijvoorbeeld met de camera en met elkaar te kunnen communiceren. Dit is in veel gevallen te regelen door gebruik te maken van trigger sets, waarmee de fotograaf de flitsers op het nodige moment laat afgaan.
Strobist fotografie is in de eerste instantie geschikt voor portretfotografie en het fotograferen van kleinere voorwerpen. Voor grotere objecten, bijvoorbeeld het fotograferen van mensen in hun volle lengte is dit soort fotografie niet helemaal geschikt, omdat u niet het optimale uit de strobist flitsers kunt halen - ze zijn er simpelweg niet krachtig genoeg voor en dan zult u meer moeten gaan kijken naar de mogelijkheden die de studiofotografie biedt.

Strobist flitsers / Cameraflitsers

Strobist fotografie is een oplossing voor een fotograaf die graag zoveel mogelijk in de buurt van de kwaliteit van studiofotografie wil komen, maar niet gebruik kan of wil maken van de vaak kostbare studioapparatuur die ook nog eens veel plaats kan innemen.

De eerste stap bij het opbouwen van uw strobist uitrusting is het aanschaffen van de juiste flitsers. Om te beginnen heeft u genoeg aan 1 à 2 flitsers voor hoofdlicht en eventueel invullicht. Eventueel kan er ook nog de derde strobist flitser bij komen voor het belichten van de achtergrond.

Een strobist flitser is een eigenlijk niets anders dan een normale cameraflitser die u vastmaakt aan de hotshoe van uw camera. Dit type flitser wordt ook opzetflitser genoemd. Afhankelijk van het merk en het model beschikt zo’n flitser over bepaalde functies die u allemaal of gedeeltelijk kunt benutten afhankelijk van het merk en het model camera. Een van deze functies, waarmee zowel de flitsers als de camera’s uitgerust kunnen zijn, is de zogenaamde ‘master’ functie, oftewel het kunnen aansturen van andere flitsers met de zogenaamde ‘slave’ functie. De fotograaf kan het flitsmoment in veel gevallen per flitser instellen en dit kan vanuit een centrale plek worden geregeld.

U kunt de opzetflitser direct op de camera bevestigen, maar dat is niet per se nodig. Afhankelijk van het effect dat u wilt bereiken, kunt u de flitsers op allerlei plekken opstellen en met de camera in de hand ertussen bewegen en vanuit diverse hoeken fotograferen. Voor het bevestigen van de opzetflitsers kunt u dan gebruik maken van hotshoes en camerabeugels. U verbindt de flitsers met de camera en met elkaar met een kabel of via infrarood. Een bijkomend voordeel van deze aanpak is dat het cameramerk en het flitsmerk niet hetzelfde hoeven te zijn. Bij het aanschaffen van uw opzetflitser is het belangrijk om van tevoren goed te kijken of alle apparaten goed met elkaar kunnen communiceren.